Allons-y Alonso!

Onderwerp: Allons-y Alonso! do feb 05, 2015 5:45 pm

Ze maakte veel meer lawaai dan normaal, niemand kon daartegenin gaan. Nu zou het sowieso wel interessant zijn als hij deze keer iemand tegenkwam die überhaupt de kennis had ertegenin te gaan want dat gebeurde niet zo vaak. Zelden wist iemand wat zijn doodgewoon uitziende telefooncel eigenlijk was, en waarom hij voor een telefooncel zo achterlijk goed op slot kon. Deze man hield dat liever zo, anders zou iemand hem er nog van beroven, en zijn geliefde meid helemaal uit elkaar halen om te zien wat er nu eigenlijk zo bijzonder aan was. Ze zouden opkomen met verhalen over de grootste ruimte ooit, en over aliens. Ze wisten dat alles nog niet, nor wisten ze dat ze leefde, zijn enige metgezel die altijd bij hem zou blijven. Zijn eigen TARDIS, die nu wel echt heel erg veel schokte en protesteerde. Zijn hand schoot naar de rem, want ja die had de TARDIS, en meteen stonden ze stil, net geland, net op tijd. Waar, dat was nog maar de vraag. Dat was ook zijn sport, reizen, en nieuwe dingen zien. Allons-y!

(Join!

Onderwerp: Re: Allons-y Alonso! do feb 05, 2015 5:52 pm

Alana Bouvier

Confused

John (Alana's Umbreon) rende vrolijk vooruit. Het was een rare wereld eigenlijk, waar waren alle pokémons? En wat waren die andere rare ... dingen? Waren dat nieuwe pokémon? Ze zag een zwart ding, dat leek op een Purrloin. (een kat) En het zei "Miauw?" Alana staarde naar het ding. Was dit een Miauw? Oke, apart. John keek het ding vaag aan, maar toen er iets anders kwam ging hij meteen in een verdedigende houding. John keek gefocust naar de blauwe telefoon cel. Wat? Die stond er net niet hoor. "Eh, hallo?" zei ze, een beetje geschokt.

BY MARLEY

Onderwerp: Re: Allons-y Alonso! do feb 05, 2015 6:01 pm

Voorzichtig klopte hij op wat -voor anderen random- plekken, en zuchtte eens diep. Slapen overdag? Dat moest ze toch echt eens afleren zeg. Al zijn vroegere reisgenoten hadden hem altijd vreemd aangekeken als hij zoiets hardop zei, vandaar dat hij het tegenwoordig alleen maar dacht. Zelfs al was hij best alleen op het moment, het zou niet verkeerd zijn een stem te horen. Vandaar dus dat hij maar eens zijn lange bruine jas aantrok, en met een brede glimlach op zijn gezicht naar de deuren van zijn tijdmachine, zoals ze het altijd noemden, liep. Met twee handen duwde hij ze open, en negeerde de stomverbaasde jongen die naar hem stond te staren compleet. In plaats van normaal te doen en hem te groeten, snoof de man eerst de lucht eens in, en draaide zich toen om om met de normaal uitziende sleutel de TARDIS op slot te zetten. Zo, nu was ze veilig, en als ze dan toch een dutje deed kon hij mooi deze redelijk onbekend uitziende plek verkennen. Dus nu was het tijd naar de ander toe te lopen. "Hallo!" Riep hij hem vrolijk toe, met een langere 'o' dan de meesten deden, die dan ook nog eens een octaaf omhoog ging, het maakte dat hij erg vrolijk en energiek klonk. "Ik ben even afwezig geweest, welk jaar is het ook alweer?" Viel altijd te proberen bij mensen, hoe moest hij nou weten waar hij was als de TARDIS deze bestemming uitgekozen had? Inderdaad, ze ging er zomaar vanuit dat hij het wel even zou vragen.

Onderwerp: Re: Allons-y Alonso! do feb 05, 2015 6:07 pm

Alana Bouvier

Scared

"Hallo!" klonk de man. Alana keek even verbaasd naar de man. "Ik ben even afwezig geweest, welk jaar is het ook alweer?" Alana keek om zich heen. Ze wist niet eens waar ze was überhaubt! Haar benen begonnen te knikken, ze wist niet waar ze was! "I-i-ik... Ik weet het niet.." fluisterde ze zachtjes. De Umbreon liet een waarschuwend gegrom horen. "Waar is alles... Waar... Waar zijn de Pokécenters..." zei ze toen ze zoekend om zich heen keek. Waar was alles. Alana begon angstig te worden, nee... Waar was ze?

BY MARLEY

Onderwerp: Re: Allons-y Alonso! do feb 05, 2015 7:46 pm

Het wezen, waarvan hij dus nog niet wist wat het was, antwoordde hem niet. Was het een ood die zijn spreekdevice kwijt was, of erger en een slitheen opgesloten in het verkeerde lichaam? De tijd en ruimte in zijn hoofd draaiden op volle toeren, maar dit was zeker weten nieuw, en het gromde naar hem. Primitief hoor, een wezen wat niet eens kon praten. Waar had zijn geliefde vervoersmiddel hem nu weer heen gebracht. "I-i-ik... Ik weet het niet.." Was dat de grom die dat zo deed? Het kon natuurlijk zijn dat zijn TARDIS minder goed vertaalde als ze sliep maar dan was dit alsnog vreemd. "Waar is alles... Waar... Waar zijn de Pokécenters..." Hmm, niet het wezen. Zijn blik ging omhoog, en viel op een meisje wat niet heel ver van hem verwijderd was. "Hallo!" Riep hij ook haar toe, "Aha. Niet duidelijk dus waar we zijn en welk jaar het is," Hij pakte zijn 3D bril uit zijn binnenzak, en zette hem op waarna hij zich door zijn kuif kamde. Lastig. "En jij was?" Zijn blik schoot weer naar het meisje, en de glimlach was niet vervaagd, een ietwat excentriek persoon was hij misschien wel ja.