I'm back baby

Verwarring. Meer ging er niet door zijn hoofd. Al een hele tijd was voorbij gegaan zonder dat de man was bewogen. Hij keek wel om zich heen maar bleef staan waar hij stond terwijl hij alles probeerde te berekenen. Dit was niet Hel. Tenzij iemand het had veranderd of met zijn gedachten aan het spelen was, maar dan had hij dat wel door gehad. Nee. Het was een huis op aarde. Een oud vervallen huis dat op instorten stond. Hij was terug. Lucifer was terug. Ontsnapt uit de put en weer terug op aarde. Hoe was hem een raadsel maar hij zou geen vragen stellen. Nog niet.
Traag draaide hij zich om. Net zoals de muur waar hij net nog naar keek was alles verbrand. Hier en daar was zelfs nog een klein vuurtje aan het branden maar de rest was allemaal verbrand. Een geur van verbrand houd en textiel hing in de ruimten. Warm was het erbinnen niet, ondanks dat het de kamer eruit zag alsof die nog maar net volledig in brand had gestaan, was het er zeer koud binnen. Een figuur viel hem vervolgens op. Een persoon die zich ook in de ruimten bevond. ‘And you are?’  zijn woorden galmde door de ruimten. Zijn armen hield hij achter zijn rug en zijn handen plooide hij in elkaar. Met zijn rug recht en zijn kin een tikkeltje omhoog had hij een trotse houding aangenomen. Je zou het zelfs een dominante houding kunnen noemen. Een houding van een leider. Van iemand die veel zelfvertrouwen had. En dat straalde er zeker van af.

Open