Generated a random place

‘Dat ja.’ zei Hook met een brede glimlach op zijn gezicht. Het ding reisde, maar hij zag niet hoe het kon reizen. Ze stonden geen wielen onder dus je kon er niet mee rijden. Er was niks om het aan een paard te binden dus dat was het ook niet. Misschien dat je het kon laten drijven en het gebruiken als schip, maar dan zou het niet in het midden van een bos staan. Het zag er ook niet naar uit dat het een bewegingsmotor had. Zo’n ding waarmee de automatische wagens in de ‘normale’ wereld reden. ‘Hoe werkt deze Tardis,’ Hook legde die keer duidelijk de nadruk op de naam van het ding om te laten zien dat hij het juist had. Hij stak zelfs één vinger even op. ‘, nu eigenlijk? Kan je ermee naar andere plaatsen gaan?’ de man moest het gewoon weten. Het zou een grootte hulp zijn moest dat ding instaat zijn om tussen werelden te reizen. Dat zou zijn leven zo veel makkelijker maken. Geen gezoek naar magic beans of heksen.
De zure en geïrriteerde blik die de anderen op zijn gezicht had verdween als sneeuw voor de zon wanneer er om zijn naam gevraagd werd. Een echte naam kreeg Hook niet maar hij vond het goed genoeg. ‘Uhm...een bos in een koninkrijk?’ hoe moest hij nu weten hoe hij deze wereld kon beschrijven? ‘Mensen in Amerika zouden dit ook wel een sprookjes wereld kunnen noemen wegens,’ hij zweeg even om verder na te kunnen denken over zijn woorden. ‘, wel ja, van wegen de inwoners.’ besloot hij te eindigen. Hij keek ondertussen nogal vreemd naar het ding op de man zijn gezicht. Nog nooit had Hook zoveel verwarrende dingen bijeen gezien op hetzelfde moment bij dezelfde persoon. Hij had echter niet door dat hij aan het staren was.

‘Werkelijk?’ Hook keek weer even naar het blauwe ding. Je kon er dus niet alleen maar reizen naar bepaalde plaatsen, maar je kon ook terug de toekomst ingaan. Wat voor problemen zou hij dar wel niet meer kunnen oplossen? Hij zou nog een held kunnen worden. ‘Dat is fantastisch!’ zei hij meteen op een vrolijke toon zonder dat hij zijn ogen afhield van het ding. Natuurlijk mocht hij niet te hard van stapel lopen. Hook moest eerst maar eens zien dat hij terug in Story Brooke geraakten. Als hij overhaaste beslissingen zou maken kon het zijn dat hij misschien alleen maar alles erger maakten. Hij hand zich terug omgedraaid naar de Doctor, en maakten zelfs een klein vreugden sprongetje. Ondertussen nam hij met zijn hand de onderkant van zijn haak vast terwijl hij de anderen aan keek met een grootte glimlach. ‘Je zou me zo heel toevallig niet terug kunnen brengen naar ergens?’ vroeg hij tijdens het sprongetje nog. Een heel brede glimlach op zijn gelaat af te lezen.

‘Dat komt doordat het nu rustig is. Er lopen hier genoeg wezens rond die je niet tegen wilt komen. Van monster naar kwade heksen.’ legde hij uit. De man verloor het vreemde figuur voor geen moment uit het oog. De andere had iets waarmee hij hem terug kon brengen naar Emma, en al de rest in Story Brooke, maar het was maar een vreemde kerel. Eén die misschien niet eens te vertrouwen was. Zijn hand liet hij rusten op zijn zwaard. ‘Dat is trouwens maar gewoon een boom.’ sprak hij vervolgens op een best droge toon.

Hook legde zijn hand op de schouder van de man. ‘Mate, dit is gewoon een boom. Niets speciaal maar gewoon een normale boom.’ ondertussen tikten hij met zijn haak tegen de schors terwijl hij naar de andere keek met een glimlach. The Doctor had hem nog steeds geen antwoord gegeven. Op de één of andere manier moest hij terug zien te geraken, en de man met zijn Tardis maakten dat mogelijk. Het zag er enkel niet naar uit dat de man hem ook wilde helpen. Hij had niet voor niets zijn vraag ontweken. ‘Maar wat denk je van dit voorstel,’ begon hij terwijl dat hij zijn hand van de andere zijn schouder haalde en hem aan keek. ‘Ik laat jou iets zien dat echt speciaal is, en jij brengt mij terug naar Story Brooke, een plaats die tevens op het moment specialer is dan dit hier.’ Hook kon het alleen maar proberen. Je wist maar nooit, misschien dat de andere wel zou toehappen als hij zo een voorstel deed. In ieder geval kon hij het alleen maar proberen.